UNDER-V-COVERS, KICKSTART, 1000mods, THIRDDIVE 1/3 UNDERWORLD CLUB

Το ημερολόγιο έδειχνε 1/3, μέρα Πέμπτη και γνωρίζαμε ότι στο Underworld Club θα πραγματοποιούταν ένα live με τέσσερις μπάντες, νέες σχετικά, αλλά συγχρόνως πολύ ενδιαφέρουσες και δυνατές επί σκηνής. Από το προηγούμενο βράδυ η διάθεσή μας όμως είχε ανέβει αισθητά για διάφορους λόγους και έτσι αφού κάναμε μία στάση σε ένα φιλικό σπίτι, ανηφορήσαμε όλοι μαζί, μια μεγάλη και αγαπημένη παρέα, προς το συγκεκριμένο χώρο. Το γεγονός ότι δεν διαφημίστηκε όσο θα έπρεπε, φάνηκε από τον παρευρισκόμενο κόσμο, που όμως παρά τον μικρό αριθμό του, όπως φάνηκε στην πορεία, είχε έρθει για να περάσει καλά. Γύρω στις δέκα και κάτι οι THIRDDIVE, ανέβηκαν πρώτοι στην σκηνή. Αν και τους είχαμε ξαναδεί πριν μία βδομάδα, το live τους δεν μας χάλασε καθόλου, ίσα ίσα που γουστάραμε πιο πολύ αφού γνωρίζαμε τα κομμάτια τους. Σίγουρα ήταν ότι έπρεπε για ξεκίνημα. Hard rock ήχος με μία πικάντικη γεύση από blues είναι ίσως ένας τέλειος συνδυασμός για να πίνεις την μπύρα σου και να ταξιδεύεις στα μουσικά μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά σου. Η εναλλαγή φωνητικών μεταξύ των δύο κιθαρίστων δίνει μία άλλη νότα στο όλο στήσιμο της μπάντας. Όρεξη υπήρχε και από τη μεριά της μπάντας, αλλά και από τον κόσμο που έδειχνε ότι του άρεσαν αρκετά αφού χάριζε απλόχερα το χειροκρότημά του σε κάθε κομματι. Τα παλικάρια απλά το κατέχουν το θέμα και σίγουρα τους αρέσει να παίζουν live. Μία μικρή παύση και οι 1000mods ανάμεσα από χειροκροτήματα ανεβαίνουν στην σκηνή. Τι καλύτερο για να υποδεχτείς μία μπάντα στην πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα (υπήρχαν και άλλες δύο παλιότερα αλλά αυτή θεωρείται πρώτη). Τα παιδιά σίγουρα μετά από αυτό αφέθηκαν, ξεμπλόκαραν και έδωσαν ένα απίστευτο σόου. Ξεκίνησαν με την κλασική τους, αργή instrumental εισαγωγή, η οποία έδωσε την θέση της σε ένα νέο κομμάτι το οποίο κινείται στο γνωστό desert ύφος των χιλιομοδινών. Συνέχεια με το 4th Dimension Time και μετά από εκεί και πέρα έγινε ένα μικρός πανικός. Καταρχήν ο κόσμος εκτός του ότι είχε τρελαθεί κυριολεκτικά, τραγούδαγε και τους στίχους. Στα δε Dope και Boor δεν φαντάζεστε τι έγινε… ειδικά στο boor το ‘κύμα χούα’ (όπως το ονόμασαν οι fans τους, την σπασμωδική κίνηση χεριών, μέσης και κεφαλιού) έδινε και έπαιρνε και κάτω από την σκηνή αλλά και πάνω σε αυτή. Για την ιστορία και μόνο να αναφέρουμε ότι έπαιξαν άλλο ένα νέο αλλά και δύο διασκευές από Kyuss και Eyehategod στο οποίο ο Γιάννης παίρνει το μικρόφωνο και από κάτω στήνεται ένα μικρό pit. Τρελή εμφάνιση από τα παιδιά τα οποία τα απολαύσαμε και με το παραπάνω, το ίδιο και ο κόσμος το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Και ναι λοιπόν οι χιλιομοδινοί έφτασαν και στην Αθήνα για να μας μάθουν πως παίζεται η μουσική που τόσο πολύ αγαπάνε. Μπράβο μάγκες. Μετά από αυτό το σοκ που πάθαμε η συνέχεια άνηκε στους KICKSTART τους οποίους είχαμε ξαναδεί πριν λίγο καιρό. Αυτή την φορά, όπως και τότε μας άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις. Παίζουν heavy-rock το οποίο σε συνδυασμό με τα γρεζάτα φωνητικά του μπασίστα-τραγουδιστή, βγάζουν ένα πολύ ωραίο ηχητικό αποτέλεσμα. Σίγουρα πολύ καλή εμφάνιση από τα παιδία τα οποία όμως θα πρέπει επειγόντως να δραστηριοποιηθούν και να γράψουν δουλειά γιατί οι ιδέες τους είναι πολύ καλές και σωστά δομημένες. Για άλλη μία φορά ο drummer τους έδωσε ρεσιτάλ, ενώ όσον αφορά τον κιθαρίστα τους, τα riffs του είναι ό, τι πρέπει για την φάση . Εκτός από τα δικά τους έπαιξαν και δύο διασκευές, μία από Lynyrd Skynyrd και μία από C.O.C. στην οποία καταλαβαίνεται τι έγινε. Ενώ εμείς είχαμε αρχίσει και χάναμε την μπάλα οι UNDER-V-COVERS είχαν ανέβει στην σκηνή για να μας αποτελειώσουν. Τι ενέργεια ρε γαμώτο είναι αυτή που βγάζουν… τι τσαμπουκάς…!!! Οι τύποι μαζί με την δεσποινίς απλά τα σπάνε. Ο περισσότερος

κόσμος μπορεί να είχε αποχωρήσει μιας και η ώρα ήταν περασμένη, αλλά αυτό μάλλον βγήκε σε καλό αφού εξελίχθηκε σε ένα πριβέ πάρτι το οποίο είχε στηθεί για πάρτη όσων βρίσκονταν εκεί. Σίγουρα το southern alcoholic rock ‘n’ roll είναι ότι πρέπει για βαρβαρότητες και ανάλογα σκηνικά τα οποία συμβαίνουν σε κάθε τους εμφάνιση. Hooligans, Monday Suck, Ink Junkie, Phycho Bitch συν μια διασκευή από Superjoint Ritual, μια γεύση από Down και άλλα πολλά δικά τους κομμάτια των οποίων μας διαφεύγουν οι τίτλοι, αλλά απουσιάζει και η μνήμη, δεν γίνεται να σε αφήσουν ήσυχο ούτε στιγμή. Η δυνατή τους σκηνική παρουσία σίγουρα είναι το ατού τους και θα πρέπει να προσθέσουμε ότι τα παιδιά έχουν κάνει άλματα προόδου από την πρώτη φορά που τους έχουμε δει και αυτό είναι πολύ καλό. Επίσης τον άλλο μήνα έχουν κανονίσει να οργώσουν σχεδόν όλη την Ελλάδα κάτι το οποίο σίγουρα θα τους βοηθήσει πάρα πολύ ώστε να τους γνωρίσει όλο και περισσότερος κόσμος. Εμείς από μεριάς μας τους ευχόμαστε ό,τι καλύτερο στο εγχείρημα τους αυτό. Συμπερασματικά ήταν ένα πολύ δυνατό live όσον αφορά συγκροτήματα και ενέργεια. Παρόμοια περιμένουμε πολλά και στο μέλλον.

Υ.Γ. Τώρα τι να πούμε πάλι για αυτόν τον τρελό φωτογράφο, την δεσποινίς Hippie… απλά την αγαπάμε πολύ και την ευχαριστούμε πιο πολύ για άλλη μία φορά. Όπως επίσης και την τρελή συντροφιά-παρέα των: Ορέστη, Tζίμη, Hippie , Βαγγέλη…

mushroom freaks